ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΑΞΗΣ 1963
Στρατηγέ
Ευχαριστούμε πολύ για την υποδοχή που μας επιφυλάξατε στην σημερινή μας εκδήλωση.
Η επίσκεψή μας εδώ μας πλημμυρίζει από αισθήματα βαθιάς χαρμολύπης.
Χαρά που βρισκόμαστε στο λίκνο μας,στο κοινό σπίτι μας, την ΣΣΕ που μας εμφύσησε την στρατιωτική μας αντίληψη,μας δίδαξε την αφοσίωση στο καθήκον και μας διαμόρφωσε το ήθος το φρόνημα και τον χαρακτήρα.
Λύπη,γιατί εκτιμούμε ότι είναι η τελευταία μας επίσκεψη και θέλουμε στο πρόσωπό σας Στρατηγέ να την ευχαριστήσουμε και να την διαβεβαιώσουμε ότι η Τάξη 1963 στην στρατιωτική της διαδρομή τήρησε απαρέγκλιτα τις αρχές της και παραμείναμε Ευέλπιδες.
Στην σημερινή εκδήλωση παρίστανται ,ως εκπρόσωποι του Συνδέσμου των Τάξεών τους,ο Στρατηγός Γ. Μανίας για την Τάξη 1961 (Διοικούσα μας),ο Στρατηγός Γ.Τασούλης για την Τάξη 1962, και ο Στρατηγός Δημ.Μπάκας για την Τάξη 1966(Διοικουμένη μας)
Σας ευχαριστούμε.Ηπαρουσία σας μας τιμά.
Αγαπητοί συμμαθητές και εκλεκτοί προσκεκλημένοι
Κυρίες και Κύριοι.
Όταν πριν από 63 χρόνια,τον Σεπτέμβριο του 1960,περάσαμε την πύλη του ιστορικού κτιρίου της ΣΣΕ στο Πολύγωνο,είμασταν σχεδόν αμούστακα παλληκάρια γεμάτα όνειρα και ελπίδα.
Και όταν δώσαμε τον όρκο του Ευέλπιδος, (27/10/1960),ο τότε Διοικητής της Σχολής,Στρατηγός Παν.Βέλλιος,μας προέτρεπε:
“Να αγαπάτε την Σχολή με όλη την δύναμη της ψυχής σας και από τη στιγμή αυτή να αφιερώσετε τον εαυτό σας στην λατρεία των υψηλών και ωραίων ιδανικών επικεφαλής των οποίων ίσταται η φιλτάτη Πατρίδα.Από σήμερα οίκος σας θα είναι η Σχολή,αδέλφοί σας οι λοιποί Ευέλπιδες,μήτηρ δε στοργική αλλά και εξίσου αυστηρά η αιωνία ΕΛΛΑΣ.”
Σήμερα είμαστε εδώ να του αναφέρουμε:
Τηρήσαμε απαρέγκλιτα τις προτροπές του.
Και όταν μετά 3ετή φοίτηση,στις 30/7/1963,δώσαμε τον όρκο του Αξιωματικού ο Στρατηγός Δημοσθένης Καραβέλλας μας τόνιζε εμφατικά τα σημεία που πρέπει να έχουμε υπόψη μας κατά την σταδιοδρομία μας.
Σήμερα είμαστε εδώ να του αναφέρουμε:
Τηρήσαμε απόλυτα τις προτροπές του και πορευθήκαμε με εντιμότητα και υψηλό φρόνημα.
Τον Ιούλιο του 1963 , 176 νέοι Ανθυπολοχαγοί,με ζήλο και αυθορμητισμό ανοίξαμε τα φτερά μας και επανδρώσαμε τις Μονάδες του Ελληνικού Στρατού.
Μοναδικό μας μέλημα να αγκαλιάσουμε τα στρατευμένα μας Ελληνόπουλα,να τα εκπαιδεύσουμε ώστε να γίνουν άριστοι μαχητές με υψηλό φρόνιμα και ικανοί να επιβιώσουν στο πεδίο της μάχης.
Σπίτι μας έγινε το Στρατόπεδο και καθημερινή φροντίδα ο στρατιώτης.
Μεγαλώνοντας δημιουργήσαμε και την δική μας οικογένεια.
Αντιμετωπίσαμε δυσκολίες,περάσαμε κρίσεις,μας στερήθηκαν οι οικογένειές μας πολλες φορές όταν το καθήκον μας καλούσε να είμαστε κοντά στην μεγάλη μας οικογένεια.
Οι γυναίκες μας συστρατεύτηκαν και υφίσταντο όλο το βάρος της οικογένειας. Ήταν δίπλα μας και μας στήριζαν.Τους οφείλουμε αναγνώριση και ένα μεγάλο Ευχαριστώ.
Ακολουθώντας την προβλεπόμενη για τους Αξκους της ΣΣΕ εξελικτική πορεία, η Τάξη μας έφθασε στους ανώτατους βαθμούς.
Αρκετοί τοποθετήθηκαν σε Διοικήσεις Μεγάλων και Μειζόνων Σχηματισμών.
Άλλοι υπηρέτησαν σε σημαντικές επιτελικές θέσεις του εσωτερικού και εξωτερικού και διακρίθηκαν για το ήθος και την επαγγελματικότητα.
Άλλοι υπερέτησαν στο ΓΕΣ ως Δντές Επιτελικών Γραφείων,Κλάδων , Υπαρχηγοί ΓΕΣ,και Α/ΓΕΣ.
Η Τάξη μας είχε την τύχη να αναδείξει Αρχηγό ΓΕΣ τον Στρατηγό Κων. Παναγιωτάκη (1999-2001).
Στον ιδιωτικό βίο αρκετοί διέπρεψαν στο τομέα του πολιτισμού,τις τέχνες και τα γράμματα.
Θα μνημονεύσω μόνο τον αείμνηστο συμμαθητή μας Γ.Ανδρεόπουλο,μεγάλο χορηγό του Συνδέσμου μας,που μεγαλούργησε στην Αμερική στο εμπόριο και τις τέχνες και ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες της Διασποράς.
Ο καθένας μας έγραψε την δική του ιστορία και άφησε το δικό του αποτύπωμα.
Το 2001 η Τάξη μας εξήντλησε την θητεία της στον
Στρατό με την αποστρατεία του Α/ΓΕΣ Στρατηγού Παναγιωτάκη.
Το 1996 συνεστήθη ο Σύνδεσμος της Τάξης μας με κύριο σκοπό την διατήρηση των συναδελφικών δεσμών.
Αρκετοί συμμαθητές μας προσέφεραν και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για την λειτουργία του Συνδέσμου μας.
Μέχρι σήμερα 9 Διοικητικά και Εποπτικά Συμβούλια υπηρέτησαν με ζήλο αυτόν τον σκοπό.
Το 2010 γιορτάσαμε, με μεγαλοπρέπεια, εδώ στη Σχολή , τα 60 χρόνια από την είσοδό μας .
Τότε είμασταν αρκετοί.
Σήμερα 13 χρόνια μετά προσήλθαμε εδώ για να γιορτάσουμε τα 60 χρόνια από την έξοδό μας.
Είμαστε λίγοι.
Λίγοι καταφέραμε να προσέλθουμε για να αποχαιρετίσουμε το λίκνο της στρατιωτικής μας σταδιοδρομίας.
Τα μέλη του Συνδέσμου μας βρίσκονται ηληκιακά στην 9η δεκαετία της ζωής τους επιβαρυμένα από τις κακουχίες της θητείας μας και δυστυχώς από τα κατάλοιπα του κορονοιού.
Βαδίζουμε το τελευταίο μίλι.
Ήρθαμε εδώ για να αποτίσουμε τον τελευταίο φόρο τιμής στην γενέτειρά μας,την ΣΣΕ.
Μετρηθήκαμε και από το προσκλητήριο έλειπαν 69
συμμαθητές.
Είναι τα 69 κεράκια που τρεμόσβηναν στο Μνημόσυνο που κάναμε προ ολίγου.
Προσευχηθήκαμε για ανάπαυση της ψυχή τους.Τους νιώθουμε ανάμεσά μας σαν αέρινες μορφές που πετούν γύρω μας και μας χαιρετούν.
Απουσιάζουν αρκετοί ακόμα.
Άλλοι καθηλωμένοι στο κραββάτι του πόνου,
Άλλοι τα βήματά τους έχουν βαρύνει και δεν φθάνουν ως εδώ.
Άλλοι βρίσκονται στις επαρχίες και αδυνατούν να προσέλθουν.
Η σκέψη μας είναι κοντά τους και οι ευχές μας να είναι καλά και να απολαμβάνουν την θαλπωρή και φροντίδα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
Εμείς οι λίγοι ,που με δυσκολίες καταφέραμε να φθάσουμε ως εδώ, θα τους εκπροσωπήσουμε στο τελευταίο αντίο της Σχολής.
Ευχαριστούμε την Σχολή για όλα όσα μας προσέφερε.
Στον Στρατηγό Διοικητή της Σχολής που είναι επιφορτισμένος με το δυσκολότερο αλλά και
ωραιότερον έργο της προετοιμασίας των αυριανών ηγητόρων,ευχόμαστε καλή επιτυχία και η περαιτέρω εξελικτική πορεία να τον φέρει στα ανώτατα κλιμάκια της Ιεραρχίας.
Εμείς θα πιαστούμε από τους ώμους σχηματίζοντας τον πρώτο κύκλο του χορού των Γεροντων της ,Αρχαίας Σπάρτης, και με μακρόσυρτα βήματα θα τραγουδήσουμε:
“Άμμες ποκ΄ήμες άλκιμοι νεανίες”(κάποτε είμασταν δυνατοί νέοι,παλληκάρια).
Θα μας ακολουθούν οι σημερινοί άλκιμοι νέοι μας
που υπηρτούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στιβαρά χέρια τους εγγυώνται την Ασφάλεια της χώρας μας τραγουδώντας.
“Άμμες δε γ΄ειμέν αι δε λης πείραν λάβε”(Εμείς είμαστε τώρα και αν τολμάτε δοκιμάστε).
Και ο χορός συνεχίζεται με τις ιαχές των νέων μας,των Ευέλπιδων ,που μας ξεπροβοδίζουν με την υπόσχεση:
“Άμμες δε γεσσόμεθα πολλώ κάρρονες”(Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από εσάς).
Καθώς προχωρούμε στο ταξίδι του χρόνου προς την αναπόφευκτη κατάληξη, είμαστε βέβαιοι ότι η ασφάλεια της Πατρίδας μας αφέθηκε στα αξιόπιστα χέρια των διαδόχων μας .
Τελειώνοντας θα θέλαμε να κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους αθάνατους νεκρούς μας ,στο Ηρώον της Σχολής, αλλά το πρωτόκολλο δεν το προβλέπει.
Οι νεκροί ήρωές μας επιζητούσαν μόνο “ γη για να αναπαυθούν και όνομα αθάνατο”,κατά τον ποιητή μας Κ.Παλαμά.
Φέρουμε το δεξι χέρι μας στην καρδιά,προσευχόμεθα για ανάπαυση της ψυχής τους και τους διαβεβαιώνουμε ότι στην σταδιοδρομία μας επιζητούσαμε την δική τους τύχη αν η Πατρίδα μας το απαιτούσε.Δεν σας ξεχνούμε. Αθάνατοι.
Ζήτω η ΣΣΕ
Ζήτω το Έθνος
Σας ευχαριστώ.
ΣΣΕ Βάρης 6 Οκτωβρίου 2023
Αντγος εα Καγκιούζης Στυλιανός
Πρόεδρος Συνδέσμου Αποστράτων Τάξης 1963
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΑΞΗΣ 1962
ΑΝΤΓΟΥ εα ΤΑΣΟΥΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ 60 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΣΕ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΑΞΕΩΣ 1963.
Στις 6 Οκτ 2023 παρευρέθηκα, ως εκπρόσωπος του Συνδέσμου Τάξεως 1962, στην τελετή εορτασμού των 60 ετών από την ονομασία τους ως Ανθυπολοχαγοί, των Αξιωματικών της Τάξεως 1963. Αυτό ήταν εξαιρετικά τιμητικό και πολλαπλώς ευχάριστο για μένα.
Η όλη τελετή, άψογα προετοιμασμένη, διεξήχθη κατά υποδειγματικό τρόπο. Η αναπομπή δέησης υπέρ των ψυχών των εκλιπόντων, στην εκκλησία της Σχολής, ήταν απόδειξη της συνεχούς παρουσίας τους στην μνήμη των επιζώντων.
Στην εμπνευσμένη ομιλία του, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου, αναφέρθηκε στις προτροπές και νουθεσίες των Στρατηγών Διοικητών της Σχολής κατά την είσοδο και έξοδό τους από αυτήν και τόνισε πως οι συμμαθητές του τήρησαν τις υποσχέσεις τους καθ’ όλη την διάρκεια του στρατιωτικού τους βίου. Συγκίνηση προκάλεσε η αναφορά του στους απόντες συμμαθητές (περίπου 40%) αλλά και στους κωλυομένους να παρευρεθούν, κυρίως για λόγους υγείας. Γενικότερα η ομιλία του προκάλεσε συναισθήματα μνήμης, συμπόνοιας αλλά και εθνικής υπερηφάνειας και γι’ αυτό επιδοκιμάσθηκε απ’ όλους.
Από την 60ετή συναναστροφή μου με συναδέλφους της Τάξεως 1963 (πολλοί από τους οποίους δεν είναι απλά συνάδελφοι, αλλά φίλοι) έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η Τάξη έχει δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Πρώτον έχει πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της συμμαθητικής (και κατ’ επέκταση της συναδελφικής αλληλεγγύης) και δεύτερον ότι αρέσκεται να αναμιμνήσκεται ευτράπελων περιστατικών των ετών της φοίτησης στη Σχολή. Το δεύτερο δεν αποτελεί παλιμπαιδισμό αλλά δείγμα του πόσο βαθιά τους έχει χαραχθεί στην ψυχή τους η περίοδος εκείνη και πόσο τους ευχαριστεί η ανάμνησή της.
Προς επίρρωση αυτού ήρθε και η σύντομη τοποθέτηση, στο Συμβούλιο του Συνδέσμου, που ακολούθησε τον εορτασμό, του «Πατριάρχη» (δικός του ο χαρακτηρισμός) της Τάξεως, Γιάννη Κακουδάκη, που επέλεξε αντί άλλου θέματος να παρουσιάσει λήμματα από το «λεξικό» του, με ξεχασμένες λέξεις που τόσο συχνά χρησιμοποιούσαμε ως Ευέλπιδες. Έτσι ξανακούσαμε τις αρχαιοελληνικές «Εμβάδες», «Γριμαία», «Γείσωμα», «Περισκελίδα», «Καττύματα», «Οβελός», «Σχοινοκαθαρτήτας» αλλά και τις νεοελληνικές αλλά με άλλη τότε έννοια «Ασανσέρ», «Λίρα», « Δολλάριο» , «Σκαλάκια» κ.α.
Τάξη του 1963. Παραμείνατε όπως είστε. Ευέλπιδες. Να σας συγχαρώ για την εκδήλωση και να σας ευχαριστήσω για την τιμή και την χαρά που μου προσφέρατε. Να ευχηθώ να εορτάσετε και τα 70 χρόνια αλλά αν αυτό σας μοιάζει λίγο μακρινό, μην ξεχνάτε πως επέτειοι δεν είναι μόνο οι εκατονταετηρίδες ή οι δεκαετίες αλλά πως υπάρχουν και πενταετίες, ακόμα και ετήσιες.
Τασούλας Γεώργιος
Αντιστράτηγος εα
Τάξης ΣΣΕ 1962
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΑΞΗΣ 1966 ΑΝΤΓΟΥ εα ΜΠΑΚΑ ΔΗΜ. ΓΙΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟ 60 ΧΡΟΝΩΝ.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΣΣΕ 1963
Μια ξεχωριστή από κάθε πλευρά ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ στη Σχολή Ευελπίδων της Τάξεως ΣΣΕ 1963 με την ευκαιρία συμπλήρωσης εξήντα!!! ετών από την αποφοίτησή τους από τη Σχολή.
Θεωρώ τον εαυτό μου ειλικρινά τυχερό, που έλαβα πρόσκληση να παραστώ στην εκδήλωση, ως Πρόεδρος του Συνδέσμου της Τάξεώς μου, ΣΣΕ 1966.
Μια υπέροχη μέρα , μια ξεχωριστή συνάντηση που γέμισε την ψυχή μας όλων με
μνήμες, συναισθήματα, σκέψεις, αλλά και δύναμη ψυχής.
Δεν περιγράφονται αυτά με λόγια και από οποιαδήποτε πέννα!
Είδαμε από κοντά τους Συναδέλφους, που πριν από εξήντα χρόνια
μάς υποδέχθηκαν ως Διοικούσα Τάξη στη Σχολή και μας διαμόρφωσαν προσωπικότητα Ευέλπιδος.
Μας έμαθαν ότι ο ύπατος σκοπός της Σχολής Ευελπίδων είναι εκείνος που ο Μεγάλος ιδρυτής της, ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ έχει θεσπίσει:
Η εξασφάλιση της ακεραιότητας της Πατρίδας μας. Αυτό , όμως προϋποθέτει μία μοναδική αρχιτεκτονική δομή της προσωπικότητας που εδράζεται στη πιο εμμενή αξιολογική κλίμακα: Την ύπατη βαθμίδα το ιερό κατέχει η Πατρίδα, στην οποία ο Εύελπις ορκίζεται, δια βίου, να «φυλάττει πίστη…».
Με όραμα την Πατρίδα προσδιορίζει πιο κρυστάλλινα τις λοιπές αξίες της ζωής του. Η αλήθεια πραγματώνεται στην ακεραιότητά της. Το κάλλος στην αυτόνομη συνειδητή αυτοπειθαρχία, που δεν συντρίβει την προσωπικότητα, αλλά μεταβάλλει τους πολλούς σε ένα ευκίνητο και άθραυστο ενιαίο όργανο.
Και τέλος, ως ύπατο αγαθό θεωρείται το καλό ολόκληρου του
Έθνους μας, το οποίο δεν είναι εφικτό παρά με την μεταλαμπάδευση των αξιών στους νέους της Πατρίδας.
Αυτά τα συναισθήματα ξαναζωντάνεψαν στην ψυχή ΟΛΩΝ μας.
Είμαστε δια βίου ευγνώμονες στην Τάξη 1963. Τους ευχόμαστε ολόψυχα κάθε καλό.
06 Οκτ. 2023
Με άπειρη αγάπη και σεβασμό
Μπάκας Δημήτριος
Αντιστράτηγος ε
